Καλοκαίρι και αρτηριακή πίεση: Τι αλλάζει με τη ζέστη;

Καλοκαίρι και αρτηριακή πίεση: Τι αλλάζει με τη ζέστη;

Το καλοκαίρι, η ζέστη προκαλεί φυσική πτώση της αρτηριακής πίεσης, λόγω της αγγειοδιαστολής που συμβαίνει, όταν ο οργανισμός προσπαθεί να αποβάλλει θερμότητα.

Αυτό είναι συχνά ακίνδυνο, αλλά σε άτομα που λαμβάνουν αντιυπερτασικά φάρμακα, η πτώση μπορεί να γίνει πιο έντονη και να προκαλέσει συμπτώματα όπως ζάλη ή αδυναμία.

Επισκεφθήκαμε το Πολυιατρείο “Άγιος Θεράπων” στις Σέρρες, όπου συναντήσαμε τον Καρδιολόγο Σωκράτη Καρακουλάκη, προκειμένου να μας μιλήσει για το θέμα, ο οποίος μας είπε πως το καλοκαίρι δεν επηρεάζει μόνο τη διάθεση ή την ενυδάτωση. Επηρεάζει και την αρτηριακή πίεση, συχνά με τρόπους που δεν είναι ορατοί με την πρώτη ματιά, αλλά έχουν σημασία, ειδικά για όσους λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή.

Τι συμβαίνει στον οργανισμό;
Όταν το σώμα εκτίθεται σε υψηλή θερμοκρασία, ενεργοποιείται ένας φυσικός μηχανισμός ψύξης: τα αιμοφόρα αγγεία διαστέλλονται, για να διευκολύνουν την απώλεια θερμότητας μέσω του δέρματος. Αυτή η αγγειοσυστολή μειώνει την αντίσταση στη ροή του αίματος και κατά συνέπεια προκαλεί πτώση της αρτηριακής πίεσης.

Τι σημαίνει αυτό για τους υπερτασικούς ασθενείς;
Η φυσιολογική μείωση της πίεσης δεν είναι πάντα πρόβλημα. Ωστόσο, σε άτομα που λαμβάνουν υπερτασικά φάρμακα, η πίεση μπορεί να μειωθεί υπερβολικά, προκαλώντας συμπτώματα, όπως ζάλη, αστάθεια, ορθοστατική υπόταση ή ακόμη και λιποθυμικά επεισόδια, ιδίως στους ηλικιωμένους.

Πότε χρειάζεται επανέλεγχος;
Αν η πίεση μετριέται σταθερά κάτω από 100/60mmHg, ή αν εμφανίζονται συμπτώματα όπως κόπωση, σύγχυση ή αίσθημα αποπροσανατολισμού, ενδέχεται να απαιτείται προσωρινή προσαρμογή της φαρμακευτικής αγωγής. Η απόφαση αυτή πρέπει να λαμβάνεται αποκλειστικά από τον θεράποντα ιατρό βάσει εξατομικευμένης αξιολόγησης.

Πόσο σημαντική είναι η παρακολούθηση κατά τους θερινούς μήνες;
Η τακτική παρακολούθηση της πίεσης είναι κρίσιμη κατά τους θερινούς μήνες, καθώς επιτρέπει την έγκαιρη αναγνώριση τυχόν αποκλίσεων. Ιδανικά, η μέτρηση πρέπει να γίνεται  σε ηρεμία, δύο φορές την ημέρα, με τον ασθενή καθιστό και μακριά από θερμικές επιδράσεις.