Φούντωσαν οι μαθητικές καταλήψεις και στις Σέρρες. Το ένα μετά το άλλο τα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης καταλαμβάνονται από μαθητές, με τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς να διχάζονται…
Μοναδικό αίτημα της μαθητικής κοινότητας, είναι να εκφράσει την αντίθεσή της στη Συμφωνία των Πρεσπών, όπως δηλώνουν εκπρόσωποι των καταληψιών στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Η 1η άποψη:
Είναι δικαίωμα των μαθητών να διαμαρτύρονται με όποιον τρόπο αποφασίσουν. Θέλουν να ακουστεί η φωνή τους και αυτό είναι το μέσο για να φτάσει το μήνυμά τους στην εξουσία. Μεγάλοι αγώνες στο παρελθόν ξεκίνησαν με μπροστάρηδες φοιτητές και μαθητές και εφόσον το μέλλον τους ανήκει, δικαιούνται να έχουν άποψη.
Η 2η άποψη:
Οι καταλήψεις δεν είναι δημοκρατικά κατοχυρωμένες από την πλειοψηφία των μαθητών των σχολείων. Ολιγομελείς ομάδες υποκίνησαν τις καταλήψεις προβαίνοντας σε παράνομες πράξεις (παραβίαση κλειδαριάς, κλοπή κλειδιών κ.α.). Στα υπό κατάληψη σχολεία γίνονται φθορές. Ο ξεσηκωμός των μαθητών είναι υποκινούμενος από εξωσχολικές ομάδες. Γιατί γίνονται τώρα; Γιατί όλοι οι μαθητές είναι στους δρόμους και στα καφέ αφού κάνουν κατάληψη;
Η δική μας άποψη:
Σαφέστατα και έχουν δικαίωμα να δηλώσουν την αντίθεσή τους σε ένα εθνικό θέμα που αφορά το μέλλον τους, χωρίς όμως να καταπατούν το δικαίωμα των συμμαθητών τους που θέλουν να εισέλθουν στο σχολείο και να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους.
Συλλαλητήριο ναι… ψήφισμα προς τον πρωθυπουργό ναι… κατάληψη όχι! Ενημέρωση και συζήτηση με εκπαιδευτικούς και γονείς για την εξέλιξη του εθνικού θέματος ναι… φανατισμοί και ακρότητες όχι!
Παιδιά… είναι ο ενθουσιασμός και η πίστη ότι μπορείτε να αλλάξετε τον κόσμο… αγωνιστείτε για αυτό… αλλά μην ξεχνάτε ότι αυτό θα έρθει μέσα από τη γνώση, την πνευματική καλλιέργεια και την ψύχραιμη αντιμετώπιση των πραγμάτων.
Σαν χθες θυμάμαι το μεγάλο συλλαλητήριο του 1992 στη Θεσσαλονίκη… ήμουν εκεί 17χρονη μαθήτρια, κρατώντας το χέρι του πατέρα μου και μαζί φωνάζαμε για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας!
